Het wás een goed en geanimeerd gesprek tussen jou en die nieuwe collega. Wat een sympathiek figuur dacht je juist.
Tot hij die ene – voor jou nogal heftige opmerking – maakte over die andere collega. Een opmerking waar de persoon zelf echt niet blij mee zou zijn. Én een opmerking waarvan het maar zeer de vraag was of die recht deed aan de werkelijkheid. Dit realiseerde je je onmiddellijk. Je voelde je echter overrompeld. En in plaats van daar uiting aan te geven, humde je wat en probeerde je het gesprek te vervolgen. Maar het lukte niet meer. Met een vage opmerking over een drukke agenda beëindigde je vluchtig het gesprek.
Dat is nu alweer een halve dag geleden. Maar jou houdt het bezig. Meer dan je lief is. Je stressniveau is sinds die opmerking ongewoon hoog. Uiterlijk is er nauwelijks iets merkbaar aan je. Innerlijk daarentegen ontstaat er – afhankelijk van de heftigheid die dit voor jou met zich meebrengt – een achtbaan van piekeren, beklemming, verwijten naar jezelf en die collega, twijfels en gevoelens van minderwaardigheid. Allemaal teweeggebracht door dat ene incident.
Wat is hier aan de hand? En wat heeft dit met boosheid te maken? Daar kan ik kort over zijn: alles.
Boosheid is een emotie die ons helpt onze grenzen te bewaken. Doe je dat niet dan keert de boosheid zich naar binnen en veroorzaakt daar allerlei ongemak. Ze is letterlijk zenuwslopend, die naar binnen gekeerde boosheid. Ze gaat daar als een gevaarlijk voorwerp tekeer. Dat duurt voort tot..
Er zijn twee opties. De gemakkelijkste lijkt: verdoven. Dat kan met allerlei typen verslavende gewoonten. Van roken tot online activiteit op social media. De andere, gezondere optie is verwerken. De grens herstellen. Dat gebeurt wanneer je je ervan bewust wordt dat je je innerlijke grenzen hebt laten passeren en je voor jezelf datgene hebt gedaan waardoor je het afrond.
Bovenstaande uitleg maakt duidelijk dat wanneer je moeite hebt met het bewaken van je grenzen, je nogal wat zenuwslopende bagage meeneemt.
Het helpt niet mee als je daarbij de overtuiging bij je draagt dat boosheid en liefde niet samengaan. Of als je diep in je hart de overtuiging bij je draagt dat boosheid zich niet verdraagt met ootmoed. Of wanneer je diep van binnen vind dat boosheid onbijbels is.
Kortom boosheid doet er toe. En lukt het je niet deze emotie in daden om te zetten dan is elk incident een aanslag op je zenuwstelsel.
Herken je dit en verlang je er naar hierin steviger te staan? Wees van harte welkom voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek!
