Iedereen heeft een behaaglijk plaatsje opgezocht. Dampende koffie en kleurige limonade staan op tafel. Het belooft een gezellige avond te worden! Je slaat nog even de krant open en scant de artikelen.
Plotseling wordt je aandacht getrokken door één bepaald zinnetje. Je hart begint harder te kloppen. Je voelt spanning opkomen. Die gezellige avond wordt nu een uitdaging besef je.
Soms lijkt je leven zich af te spelen op de tribune. Je hebt een mooi plaatsje weten te bemachtigen. Je zit daar temidden van je geliefden en hebt leuke sympathieke mensen om je heen. En je geniet van het schouwspel van de mensen, de natuur en alles wat er om je heen en in jezelf gebeurt. Totdat..
Er iets gebeurt. Of misschien is het zelfs alleen maar iets wat je hoort of leest. Voor een ander wellicht heel onbetekenend van aard. Maar jou trekt het met onzichtbare draden uit het ‘hier en nu’ naar ‘toen en daar’ of ‘dan en daar’. Het raakt je. Misschien weet je niet eens waardoor. Maar plotseling ben je van de tribune af en bevind je je in de hitte van de innerlijke strijd. Midden in de arena. Innerlijke bestrijders teisteren je gedachten. Emoties van angst, verdriet en boosheid strijden om voorrang.
Bij deze dingen gaat het niet om wát je hoort, ziet of leest. Maar de betekenis die het voor je heeft. Misschien besef je onmiddellijk wat je raakt. Maar evengoed kan dat een zoektocht voor je zijn. Wat het ook is, het roept om aandacht. Van jou, van mij, van Hem..
En ja, het is waar, het leven is meer de arena dan de tribune. Maar je hóeft het hier niet alleen te doen!
Welk onderwerp trekt jou de arena in? Wees welkom!
