Plotseling lag hij daar. Daags na een stormachtige dag. Deze boom. Dwars over het pad. Míjn pad!
Vrijwel dagelijks wandel ik met onze jongste zoon. Hij in de buggy en ik erachter. Nu belemmerde deze boom me de doorgang. In gedachten overrekende ik vlug de opties. Eroverheen klimmen zou niet lukken, ik had een buggy bij me. Terugwandelen spreekt me sowieso niet aan. En de boom wegslepen leek me ook geen aantrekkelijke optie. Trouwens, als dit is wat zich aandient, dan gaan we het daarmee doen. Zo vormt de natuur zich nu eenmaal en dat heeft ook wel zijn charme.
Eromheen lopen bleek de beste optie. De eerste paar keren wandelde ik er rechts omheen. Het leverde wat schrammen op. Later bleek het een betere keuze om de boom links te passeren. Een keuze die meer wandelaars maakten, blijkt nu.
Vandaag bij een waterig voorjaarszonnetje werd ineens mijn aandacht gevestigd op het nu nieuw ontstane pad. Ineens lag het daar vrolijk te schitteren in de zon.
Langzaam drong zich een les aan me op die ik graag met je deel:
In de boom zie ik de plotselinge komst van het coronavirus COVID-19. Het kwam en wierp uiteenlopende belemmeringen op, met alle gevolgen van dien. Naar nu blijkt, zal COVID blijven. De blijvende komst van COVID laat me erover nadenken waaróm ik dit pad bewandel.
Bij het passeren van de boom stelde ik steeds lichtelijk geïrriteerd vast: er ligt een boom op mijn pad. Pas vandaag zie ik ineens de zonnige kant: er ligt een mooi nieuw pad naast de boom!
Het brengt me bij de vraag waar het me bij het wandelen nu écht om te doen is. En daarbij de vervolgvraag naar wát dat dan mag kosten. Het maakt me ervan bewust dat ik bij allerlei ‘paden’ het risico loop om het doel uit het oog te verliezen.
Mijn wandeling bijvoorbeeld, blijkt méér te zijn dan de ideale combinatie van mijn pauze en het middagslaapje van mijn jongste zoon. Het brengt me namelijk ook éven in een andere wereld. Een wereld waar ik andere dingen meemaak. Waar ik andere lessen leer.
Ik besluit om bij nieuw opgeworpen blokkades te switchen van de geïrriteerde variant ‘Hé, er ligt een boom op mijn pad!’ naar de nieuwsgieriger variant ‘Waar gaat het mij bij het bewandelen van dit pad nu werkelijk om?’ Wat is de essentie? En wat mag het me kosten die essentie te behouden?
Ik denk aan ‘paden’ zoals een verjaardag, teamsport, koffievisites, maar ook kerkdiensten en zondagsschool, mijn baan of die nevenfunctie. Waar gaat het me nu wérkelijk om bij deze activiteiten? Waartoe dienen ze? En welke opties zijn er om dáár recht aan te doen?
Vond jij ook een ‘boom’ op je pad? Loop je vast bij de vraag waar het je werkelijk om gaat? Of kom je door innerlijke verwarring niet eens toe aan die vraag? Welkom om daarover eens door te praten.
Tot slot – een spade dieper – het leven zélf is met deze definitie uiteindelijk slechts een ‘pad’. Waar gaat het me nu écht om in mijn leven? En wat mag het kosten om daar recht aan te doen met de manier waarop ik het leven – mét hen die me dierbaar zijn – inricht? Wezenlijke vragen die recht hebben op een net zo wezenlijk antwoord.