Identiteit
Een moeilijke tijd maakt hij door. Wanneer was het begonnen? Bij die recente teleurstelling in zijn carrière? Of nog iets daarvoor toen hij dat indrukwekkende interview las. Dat bleef haken. Sindsdien stelde hij onwillekeurig vragen aan zichzelf. Veel en vaak. Uiteindelijk bleek de essentie van al die vragen terug te brengen tot slechts één vraag: wie ben ik? Wie ben ik nu werkelijk?
Niemand ontkent dat dat dé vragen zijn. Levensvragen. Existentieel van aard. Vaak hangt de vraag onuitgesproken boven een goed diepte interview. En soms proef je lezend iets van een antwoord daarop. Soms in een bijzinnetje. De vraag nodigt de lezer tegelijk ook uit te ontdekken waarin zijn identiteit ligt.
Emmanuel Levinas (1905-1995) stelt dat ‘worden’ een proces is dat vooral ontstaat in het aangezicht van de ander. Hoe verhoud je je tot de Ander? Levinas schreef Ander met een hoofdletter. Uit diep respect voor zijn naaste.
Maar ‘worden’ ontstaat dus blijkbaar vooral in de ontmoeting met de Ander..
Het doet denken aan Petrus. Dat moment waarop hij de relatie met zijn Meester herhaaldelijk krachtig ontkent. Zo’n moment van onthechting. Angstig in je schulp kruipen in het aangezicht van de ander. Op dat moment een in zijn perceptie risicovol medemens. Kort daarna vind een nieuw cruciaal moment van ‘worden’ plaats. Dat moment waarop zijn blik gevangen wordt in de blik van Jezus. Lukas 22:62.
Welke uitwisseling vond er woordeloos tussen hen plaats? Het wordt niet beschreven. Is wellicht niet eens te beschrijven. Maar dat het voor Petrus een moment was dat bijdroeg aan ‘worden wie hij is’ blijkt. Door de tweeledige uitwerking van het oogcontact: Petrus herinnerde zich Jezus voorzegging (1). En Petrus naar buiten gaande weende bitterlijk..(2). Waarheid confronteert. Genade verzacht.
Tranen zijn het smeltwater van de ziel, schreef Hermann Karl Hesse (1877-1962). Het proces van ‘worden’ wie je bent’ werkte ook daarna door in Petrus. Dat blijkt op de Pinksterdag als Petrus onverschrokken het publiek confronteert met de kruisiging van Jezus (Handelingen 2:36) én Hem vervolgens vrijmoedig aanprijst.
Petrus werd wie hij is… in Jezus Christus! Daarin stemmen het verlangen van de Schepper en de geredde zondaar samen: gaan lijken op Hem. Een vaak pijnlijk proces van vallen en opstaan. Een proces van sterven (met Hem) en opstaan (met Hem).
Wie ben jij? Waarmee houd jij je staande op het drijfzand van angst?
