“Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, dacht ik als een kind, overlegde ik als een kind, maar nu ik een man geworden ben, heb ik het kinderlijke achter me gelaten.”
Deze woorden gebruikt Paulus om de gelovigen in de gemeente van Korinthe duidelijk te maken dat hen na de wederkomst de volmaakte gemeenschap met God wacht. Nu leven zij en wij in het onvolmaakte.
Vaak dringt Paulus er bij gelovigen op aan geestelijk niet in het kinderlijke te blijven, maar te groeien en tot volwassenheid te komen. Ook hier lijkt hij dat te doen. Naast het geestelijke bevat dit citaat tegelijk ook onmiskenbaar een sociaal emotionele inhoud. Er wordt namelijk onderstreept dat het de natuurlijke weg is om het kinderlijke achter je te laten.
Wat wordt bedoeld met kinderlijkheid?
Denk bijvoorbeeld eens aan een gesprek thuis in je gezin, je relatie of op je werk. Je voert een gesprek waarin je argumenten uitwisselt rondom een investering bijvoorbeeld. Gaandeweg het gesprek merk je toenemende koppigheid op bij jezelf. Het onderwerp wordt steeds onbespreekbaarder voor je. En argumenten lijken af te stoten tegen een innerlijke muur. Eigenlijk ben je dan ineens in een kinderlijke gemoedstoestand geraakt.
Er is uiteraard iets heel positiefs aan kinderlijk als het gaat om vertrouwen. Maar het hier beschreven proces gaat meer over een gemoedstoestand van een volwassene waarin een emotie als angst, boosheid of verdriet de regie neemt en ons belemmert een heldere afweging te maken tussen het ene of het andere. Een gemoedstoestand waarin je in het hier en nu belemmerd wordt door kinderlijke ervaringen.
De tegenovergestelde gemoedsgesteldheid kun je vatten in het oude Nederlandse woord ‘kloekmoedig’. Een synoniem voor dit woord is het meer hedendaagse woord ‘manmoedig’. Blijkbaar is deze gemoedstoestand toch vooral een mannelijk karakter toegedicht.
Manmoedig betekent zoiets als: je handelen in het hier en nu niet bezwaard laten worden door je emoties. Zelfs de meest cruciale besluiten kunnen zo soms ongewild gemaakt worden onder invloed van een dergelijke gemoedstoestand.
Dat is ook wat Paulus zijn jongere en minder ervaren collega Timotheüs vaderlijk meegaf: wees waakzaam, sta vast in het geloof, wees mannelijk, wees sterk. Het Griekse grondwoord dat gebruikt wordt voor mannelijk (andrizomai) betekent ‘zich als een man gedragen’ in de zin van ‘sterk of dapper zijn’. Nu is een risico dat het ‘sterk of dapper zijn’ wordt uitgelegd als ‘niet je kwetsbaarheid tonen’. In het hierboven genoemde voorbeeld getuigt het vooral van dapperheid om eerlijk te bekennen als iets je zwaar of moeilijk valt. Het is krachtig wanneer je uitlegt waar dat zware of moeilijke over gaat bij jou. Het gesprek heeft daar zoveel baat bij.
Bij wie anders kun je die kracht ontvangen alvorens die in te kunnen zetten, dan bij Jezus Christus. Paulus zelf heeft juist die levensles geleerd en getuigt er van: als ik zwak ben, dan ben ik krachtig (in de Heere). Wat liggen dapperheid en kwetsbaarheid dicht bij elkaar!
Wil je begrijpen waardoor jij je in bepaalde situaties je niet vrij voelt in je spreken, uiten, denken en handelen? Verlang je ernaar daarvan bevrijd te raken? Wellicht binnen je sociale, kerkelijke of zakelijke context. Wees welkom voor een vrijblijvende kennismaking!
